Bijzondere Empire pendule “Le Portefaix” naar ontwerp van Jean-André Reiche

De prachtige kast is een werk van de bronzier Jean-André Reiche, die het ontwerp in januari 1808 registreerde. De aquareltekening met het ontwerp bevindt zich in de collectie van het Musée des Arts Décoratifs in Parijs. De nieuwigheid van de compositie is de vrijstaande figuur, waarbij de klok deel uitmaakt van de figuur. De klok kan van alle kanten bekeken worden, wat nog eens benadrukt wordt door de ovale basis, die versierd is met een toegepaste aap, slingerend tussen twee palmbladeren. De figuur draagt een grote bundel katoen op zijn rug. In zijn rechterhand houdt hij een brief, in zijn linker leunt hij tegen een wandelstok. In deze periode werden verschillende modellen klokken met het thema van de “Bon Sauvage” ontworpen, allemaal geïnspireerd op de roman Paul et Virginie van Bernardin de Saint-Pierre.

Het uurwerk met ankergang en zijdedraadophanging slaat de uren en halve uren met sluitrad. Het heeft geblauwd stalen Breguet stijl wijzers voor de uren en minuten. De witte geëmailleerde wijzerplaat draagt de signatuur Blanc Fils, Palais Royal.

Deze Empire pendule Le Portefaix verkeert in een uitzonderlijke originele museumkwaliteit en perfect werkende staat. De klok is ook schoongemaakt en onderhouden door een professionele klokkenmaker. De klok wordt compleet geleverd met slinger, sleutel en bel.

Details van de Empire pendule “Le Portefaix”.

Parijs, circa 1810.
Afmetingen: hoogte 36 cm, breedte 28 cm, diepte 10 cm.

Jean-André Reiche (1752-1817)

De kast is één van een aantal gemaakt door Jean-André Reiche (1752-1817), die een van de belangrijkste Parijse bronziers was tijdens de Empire-periode. Net als Jean-Simon Deverberie verwierf hij vooral bekendheid met zijn Pendules Au Nègre. Reiche was de zoon van een winkeleigenaar uit Leipzig en werd op 13 augustus 1752 gedoopt in de Sainte-Nicole kerk in Leipzig, waar zijn achternaam werd geregistreerd als Reich. Jean-André veranderde waarschijnlijk zijn naam om in overeenstemming te zijn met de Franse gebruiken toen hij, net als een aantal Duitse ébénistes, naar Parijs verhuisde waar hij in juni 1785 als meester-stichter werd ontvangen. Vanuit zijn werkplaats in de rue Notre-Dame-de-Nazareth begon hij zich te specialiseren in de productie van klokken die vooral floreerden na de afschaffing van de gilden tijdens de Franse Revolutie. Dit betekende dat Reiche nu elk aspect van een klokkast kon maken en een team van arbeiders in dienst had, van modelleurs, gieters en achtervolgers tot marmerbewerkers. Zijn faam groeide onmiddellijk als marchand-fabricant de bronzes en vooral als leverancier aan de keizer. Toen hij op 18 maart 1817 overleed, liet Jean-André Reiche zijn bedrijf na aan zijn zoon Jean Reiche.

Literatuur

• Pierre Kjellberg, “Encyclopédie de la Pendule Française du Moyen Age au XXe Siècle”, 1997, p. 343.
• Elke Niehüser, French Bronze Clocks, 1997, p. 149.240.
• Tardy II, p. 358.1.