Home » Collectie » Indrukwekkende grote bronzen buste van Madame du Barry gesigneerd Augustin Pajou

Verkocht

Indrukwekkende grote bronzen buste van Madame du Barry gesigneerd Augustin Pajou

Zeer grote bronzen buste van Madame du Barry gesigneerd Augustin Pajou

Dit grote en intrigerende Franse bronzen beeld, gesigneerd Pajou, toont een buste van Madame du Barry (1743-1793), de laatste maîtresse-en-titre van koning Lodewijk XV van Frankrijk. Het originele marmeren beeld bevindt zich in de collectie van het Musée du Louvre in Parijs (zie laatste foto). Madame Du Barry gaf Madame Du Barry waarschijnlijk in 1772 de opdracht aan de beroemde beeldhouwer Augustin Pajou (1730-1809), omdat het in de lente van 1773 bijna af was. Ook werd het geciteerd in de woonkamer van het Château de Louveciennes in de inventaris van juni 1774.

De achterkant van het beeld is gegraveerd: “PORTRAIT DE MADAME LA CONTESSE DU BARY – PAJOU SCULPTEUR”.

Indrukwekkend door zijn grootte en het uitzonderlijk realistische en prachtige beeldhouwwerk is deze bronzen buste van Madame du Barry een echte blikvanger. Dit werk is in uitstekende staat met een levendige bruine patina.

Details van deze bronzen buste van Madame du Barry gesigneerd Pajou

Frankrijk, circa 1870.
Afmetingen: 71 cm hoog, 48 cm breed en 28 cm diep.
Gewicht: 31 kg.

Augustin Pajou (1730-1809)

Augustin Pajou, geboren 19 september 1730 in Parijs en overleden in dezelfde stad op 8 mei 1809, is een Franse neoklassieke beeldhouwer. Pajou was de zoon van een beeldhouwer en kreeg zijn eerste lessen van zijn vader. Later werd hij een leerling van Jean-Baptiste Lemoyne. Op 18-jarige leeftijd won hij de Prix de Rome, waardoor hij in Rome kon studeren aan de Académie de France. Koning Lodewijk XV bood hem financiële steun toen hij daar studeerde. In 1761 trouwde hij met Angélique Roumier, dochter van de beeldhouwer Claude Roumier.

Pajou was een neoklassieke beeldhouwer en werd bekend door zijn portretten van beroemde Fransen, waaronder Madame du Barry, Élisabeth Vigée-Le Brun en koningin Marie Leszczyńska. Ook was hij een van de belangrijkste kunstenaars wiens werk aan het eind van de 18e eeuw werd opgenomen in de collectie van de Comédie-Française.

Madame du Barry (1743-1793)

Comtesse du Barry (19 augustus 1743 – 8 december 1793) was de laatste maîtresse-en-titre van koning Lodewijk XV van Frankrijk. Ze werd geboren in een arme familie in de Franse stad Vaucouleurs als Marie-Jeanne Bécu, de natuurlijke dochter van Anne Bécu, die huisbediende was bij rijke en adellijke families. Ze kreeg een uitstekende en goed verzorgde opleiding dankzij de werkgever van haar moeder. Op jonge leeftijd kwam ze naar Parijs onder de naam “Mademoiselle Lange”, waar ze aan het werk werd gezet in een modeatelier, maar door haar charme belandde ze al snel in de sfeer van de salons.

Getroffen door haar bijzondere schoonheid, maakte ridder Jean du Barry haar tot zijn minnares en promoveerde haar naar hogere sferen. Daar werd ze opgemerkt door de hertog van Richelieu. Gesteund door de clan rond de hertog van Richelieu werd Jeanne in 1767 aan de koning gepresenteerd. De koning was in die tijd al op leeftijd en had achtereenvolgens zijn zoon, de kroonprins Louis-Ferdinand, zijn vrouw Marie Leszczyńska en zijn maîtresse en vriendin Madame de Pompadour verloren. Hij was al snel gecharmeerd van de schoonheid van de jonge vrouw en ze verhuisde nog hetzelfde jaar naar Versailles.

In 1768, toen de koning Jeanne maîtresse-en-titre wilde maken, eiste de etiquette dat ze de vrouw van een hoge hoveling moest zijn, dus werd ze op 1 september 1768 in allerijl uitgehuwelijkt aan Comte Guillaume du Barry. De huwelijksceremonie ging gepaard met een valse geboorteakte, gemaakt door Jean-Baptiste du Barry, de oudere broer van de comte. Het certificaat liet Jeanne drie jaar jonger lijken en verdoezelde haar arme achtergrond.

Haar aankomst aan het Franse koninklijke hof was voor sommigen een schandaal, omdat ze een prostituee was geweest en ook nog eens van lage komaf was. Ze werd door velen gemeden, waaronder Marie Antoinette, wiens minachting voor Jeanne onrust en tweedracht aan het hof veroorzaakte. Door deze relatie vervreemdde Lodewijk XV steeds meer van zijn familie, vooral van zijn dochters, zodat hij gedwongen werd om het luxueuze paviljoen van Louvecienne te laten bouwen voor zijn maîtresse. Madame du Barry had weinig politieke ambitie, maar haar invloed op de koning was niet gering. Ze mocht hem familiair aanspreken en noemde hem “la France”.

Ze was een groot liefhebster van de kunst, ze was beschermvrouwe van verschillende schilders en ambachtslieden en hielp de neoklassieke stijl in Versailles te bevorderen. Ze bestelde een aantal werken bij de meubelmaker Delanois, de houtbewerker Leleu en de schilders Fragonard en Vien. Ze was bevriend met Voltaire en bezocht hem tot aan zijn dood in 1778.

Bij de dood van Lodewijk XV in mei 1774 werd ze op bevel van zijn opvolger, Lodewijk XVI, verbannen uit Versailles en naar het klooster Pont-aux-Dames in Meaux gestuurd. In 1776 trok ze zich terug in Louveciennes. Aangeklaagd tijdens de Terreur werd ze op 8 december 1793 geguillotineerd.