Augustin Pajou (1730-1809), geboren 19 september 1730 in Parijs en overleden in dezelfde stad op 8 mei 1809, is een Franse neoklassieke beeldhouwer. Pajou was de zoon van een beeldhouwer en kreeg zijn eerste lessen van zijn vader. Later werd hij een leerling van Jean-Baptiste Lemoyne. Op 18-jarige leeftijd won hij de Prix de Rome, waardoor hij in Rome kon studeren aan de Académie de France. Koning Lodewijk XV bood hem financiële steun toen hij daar studeerde. In 1761 trouwde hij met Angélique Roumier, dochter van de beeldhouwer Claude Roumier.
Pajou was een neoklassieke beeldhouwer en werd bekend door zijn portretten van beroemde Fransen, waaronder Madame du Barry, Élisabeth Vigée-Le Brun en koningin Maria Leszczyńska. Ook was hij een van de belangrijkste kunstenaars wiens werk aan het eind van de 18e eeuw werd opgenomen in de collectie van de Comédie-Française.
Hij werd in 1759 toegelaten tot de Koninklijke Academie in Parijs en werd daar in 1760 ontvangen met zijn marmeren beeld van Pluto die Cerberus vastketent (nu in het Louvre Museum in Parijs). Hij nam verschillende keren deel aan de Parijse salon. In 1785 toonde hij hier zijn marmeren beeld van Blaise Pascal. Dit werk bevindt zich sinds 1960 in de collectie van het Louvre. Enkele andere musea waar zijn werk te vinden is, zijn het Museum of Fine Arts (Boston), de Hermitage (St. Petersburg) en de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België.
Pajou werd op 7 december 1760 benoemd tot leraar aan de Koninklijke Academie voor Schilder- en Beeldhouwkunst en op 6 december 1766 bevorderd tot rector. Hij volgde Jean-Marc Nattier op en werd in 1803 vervangen door Jean-Guillaume Moitte.
Ontdek de sculpturen van Augustin Pajou en andere kunstenaars in onze galerie.