Bertel Thorvaldsen (1770-1844), zoon van een IJslandse houtsnijder, groeide op in Kopenhagen, waar hij in 1781 op slechts 11-jarige leeftijd werd toegelaten tot de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten om een opleiding tot beeldhouwer te volgen. De jonge kunstenaar vertrok in 1787 naar Rome, waar hij zich ophield in de gemeenschap van zijn Deense emigranten. Onder hen waren de antiquair en geleerde Jörgen Zoëga (1755-1809) en de schilder en criticus Asmus Jacob Carstens (1754-1798). Beiden hadden een aanzienlijke invloed op Thorvaldsen’s ontwikkeling als kunstenaar, vooral wat betreft zijn studie van de klassieke beeldhouwkunst en de theorieën van de beroemde archeoloog Johan Joachim Winkelmann.
Na de dood van Antonio Canova in 1822 werd Thorvaldsen de oudste en meest gerespecteerde beeldhouwer in Rome, wat werd bevestigd door opdrachten zoals het grafmonument voor Paus Pius VII in de Sint-Pietersbasiliek (1823-31) en benoemingen zoals het voorzitterschap van de prestigieuze Accademia di San Luca (1828), een positie die eerder door Canova werd bekleed.
Ontdek de sculpturen van Bertel Thorvaldsen en andere kunstenaars in onze galerie.